another one for the collection

sa lahat lahat nang naging bahagi... maraming salamat!!! tunay na napasaya n'yo ko!! kilala n'yo kung sino sino kayo...

it was indeed a happy happy birthday, one of the happiest... matagal-tagal na din nung huli naming naranasan 'un... 'di lang perfect kasi may mga kulang, pero aside from that, it was great!! wala nang details, para lang yun sa mga nandun at nakakaalam... basta happy! yeah men!

merci! merci!

twenty plus

katatapos lang ng burday ko... masaya, kahit na alam kong tumanda nanaman ako ng isang taon... masarap 'pag burday,nalalaman mo kung sino ang mga may pakialam sa'yo, kung sino mga kaibigan mo, kung sino ang mga kaaway mo, kung sino ang late magising, at kung sino ang mga makakalimutin... hehe...

pero to be honest medyo hindi ko feel ang burday ko ngayon, 'di ko alam kung bakit, pero parang ordinaryong araw lang, except for the birthday greetings, etc. hindi katulad nung mga bata pa tayo... (well for some of my friends, baka fetus pa lang sila nun or nasa hangin pa lang :D) dati pag burday mo months pa lang pinaghahandaan na, nagiisip ka na ng mga ipabibili, mga iimbitahin, atbp... pero ngyon... 'ay burday ko pla... sh*t tumanda nnmn ako' ...

pero all in all, masaya ako, lahat nang mga ineexpect kong babati sakin bumati, pati yung mga hindi ko ineexpect e, hehe... nice nice nice...

at narito ang aking list of greeters!! from the very first hanggang sa huli... (cut-off period 11:59:59PM 11June2008) *excluding my immediate family, kasi madalas sila naman ang nauuna e, hehe

1. eidel
2. tatang
3. jayzvee
4. jep
5. kat
6. SPOjef
7. willy
8. len
9. juz
10. augs
ken
louie
migs
vinny
makoto & phax
jennie
kuya allan
payat
tim
arlan
ykai
ceejhay
potz
bok
kenchu
ralgh g.
ryan
jayR
pampers
sir em
doy
vincent c
sir mike
miss kat
jamster
miss eya
miss marga
sir ric
myles
justin r
miss cris
miss kay
kweng
'to emet
erol
miss meri
paul v.
aj
hiromitsu
azel

... sa lahat lahat! salamat!!!

. . .

Original: 5/25/08 12:25AM
may kakabasa ko lang na post sa isang blog (as in kakabasa lang)
...

i owe her a lot, and i can say that i wouldn't be here if it wasn't for her

...

edited: as it turns out, i was just being stupid and paranoid... thanks to the cool big guy!

break the silence - part 2

kamakailan lang ay nagsimula na ako sa trabaho... bilang isang junior requirements/test analyst, sa isang gudz na IT company... dito rin ako nagintern, kaya halos kilala ko na, at kilala na ko ng mga tao dito. madaling magadjust dahil maganda ung dinaanan naming training at exposure... masaya at kahit papano mejo feeling ko hndi na ko masyado palamunin sa bahay, hehe. medyo nanibagolang ako nung simula kasi ibang iba na yung tasks ko, pero ayos yun kasi ayaw ko naman maging tigasalin habangbuhay, hehe ^^, buti na lang mabait ang
cube-mate ko, madaling pakisamahan at hindi masungit...

masaya sa opisina namin, maraming katulad nung dati, pero marami ding nagbago... parehas yan sa pamamahala ng opisina at sa mga tao d2... pero all in all, masaya pa rin... yun naman sa tingin ko ang importante e, yung masaya ka kung saan ka nagtatrabaho at masaya ka sa tinatrabaho mo... yan ang dahilan kung bakit ko ginustong bumalik d2, masaya kasi e, parang family...naramadaman ko yan simula noong intern pa lang ako... may mga nagbago pero buti na lang ndi lahat... masayang makita na kung ano yung iba noong umalis ako, ay ganoon pa rin pagbalik (birrrdie ^^ hehe), pero aus pa rin naman... its all good, all gudz... hehe

break the silence - part 1

it's been a while since my last post... sobrang dami nang nangyari di ko na namamalayan... 1st off, after a long and hard journey my shooling is about to reach its end. pagkatapos ng daandaang taon ay matatapos na rin ako sa pag-aaral. 'di ko alam kung bakit parang feeling ko hindi ako masyado fulfilled... is it my course? or how i cruised through my course?

kung ako ang tatanungin, ang pangarap ko talaga sa buhay ay maging architect, gusto kong gumuhit, magdisenyo, gusto ko ng mga linya... dahil sa pagiging irresponsable at pagiging gago, ay hindi ko natupad, at malamang hindi na matutupad ang pangarap kong iyon... ganun talaga, pero badtrip...masaya naman ako dahil matatapos na, pero alam mo yung feeling na 'un ayos, tapos na...' for the sake of 'para matapos lang'

siguro dahilan na rin na i chose this course for the wrong reasons e... ang pagiisip ko dati... hmmm, kuha n lng ako ng computer course, para pag graduate call center, big bucks w/ carefree lifestyle... kasi sa totoo lang, hindi naman ako magaling sa mga pogramming na 'yan e, mataas lng siguro talaga ang IQ ko chaka matalino (hahaha, pagbigyan na, kwento lng nmn e), kung hindi sa mga natutunan ko sa internship siguro pangarap ko pa rin sa call center ngayon...

pero ayon sa mga matatanda, all things happen for a reason... marami din magandang naidulot ang paggagago ko, mga bagong kaibigan at kakilala... iyan ang isa sa mga pinagpapasalamat ko, mayaman ako sa kaibigan... mga maasahan talaga. isa pang pinagpapasalamat ko ay ang bagong trabaho!!! yes you heard me right, trabaho!